เมื่อวานฉันนั่งคิดว่าภาษาอังกฤษมันจำเป็นจริงๆ นะ ทั้งงานทั้งท่องเที่ยวก็ต้องใช้ พอดีเห็นแอปเรียนฟรีในมือถือก็เลยลองดู เริ่มจากศูนย์เป๊ะเพราะพื้นฐานไม่มีเลย
ขั้นแรก : หาแอปฟรีที่ใช้ง่าย
เปิดร้านแอปในมือถือแล้วค้นคำว่า “เรียนภาษาอังกฤษฟรี” โหลดมา 3 แอปที่คะแนนดี แต่ใช้แค่แอปเดียวก่อน มันมีแบบทดสอบวัดระดับพอตอบคำถามแล้วขึ้น “เริ่มต้น ระดับ A1” เหมือนมันรู้เลยว่าฉันอ่อนสุดๆ
ขั้นต่อมา : ฝึกพูดแบบไม่ต้องอาย
- เลียนเสียงหุ่นยนต์ก่อน : แอปมันให้กดฟังแล้วพูดตามเนี่ย แรกๆ พูดแล้วเครื่องไม่รู้เรื่อง ต้องตะเบ็งเสียงในห้องน้ำหลายรอบกว่ามันจะขึ้น “ถูกต้อง!” ตัวเขียวๆ
- บังคับตัวเองทุกเช้า : ตั้งนาฬิกาให้เรียนวันละ 20 นาทีก่อนไปทำงาน ถ้ามาหลายวันมันเด้งการ์ดเตือนแบบฮาๆ เขียนว่า “คุณครูแมวน้อยคิดถึงคุณนะ!”
ปัญหาที่เจอ + วิธีแก้
วันที่ 3 มันเริ่มยาก คำศัพท์ใหม่เยอะจนตาลาย ฉันก็เลยตัดกระดาษโพสต์อิทแปะทั่วบ้าน โดยเฉพาะคำพวกนี้ที่ต้องจำให้ได้ :
– ห้องน้ำ : toothbrush / shampoo
– ครัว : fork / pan
– หน้าทีวี : watch / movie
แค่เดินวนรอบบ้านก็ท่องได้ 10 รอบโดยไม่นั่งท่องเบื่อๆ
ผลลัพธ์หลังจาก 2 อาทิตย์
ที่น่าตกใจคือตอนสั่งพิซซ่าโทรศัพท์เมื่อกี้ พูดประโยคสำเร็จรูปได้โดยไม่ติดขัด ทั้ง “I’d like seafood pizza, no spicy please” แถมแคชเชียร์ยังถามกลับว่า “Anything else?” ฉันยังพอฟังออกเลย ตอนนี้พกความมั่นใจไปทำงานเพิ่มอีก 10% อย่างน้อยก็ไม่หลบตาเวลาต่างชาติเดินมาใกล้ๆ อิๆ
สรุปว่าการเรียนฟรีเนี่ยมันใช้ได้นะ แค่ต้องไม่ยอมแพ้กลางคัน เริ่มจากสิ่งที่ใกล้ตัวก่อน สัปดาห์หน้าฉันจะลองสั่งกาแฟที่ร้านฝรั่งตรงข้ามถนนดู เตรียมลิสคำศัพท์เรื่องนมกับน้ำตาลไว้แล้ว แค่คุยกับตัวเองบ่อยๆ ในกระจกก็ยังไม่บ้าเท่าคนทนอยู่บ้านโดยพูดไม่ได้เลย!