ตัดสินใจเรียนใหม่ตั้งแต่ศูนย์
เรานั่งคิดว่าภาษาอังกฤษนี่มันจำเป็นมาก ตอนไปเที่ยวพัทยาครั้งที่แล้วสื่อสารกับฝรั่งไม่ได้เลย พิมพ์ในกูเกิ้ลทรานสเลทยังกดผิด!
จัดตารางแบบบ้านๆ
เริ่มจากดูยูทูบสอนABCทุกเช้า ตื่นมาก็เปิดคลิปคนไทยสอนก่อน ฟังไปจิบกาแฟไป จำง่ายสุดคือคลิปที่มีรูปการ์ตูนกับสีสันเยอะๆ บางทีขี้เกียจก็เปิดฟังตอนล้างจานนี่แหละ
- จันทร์-พุธ : ท่องศัพท์ชุดร่างกาย เริ่มจาก ‘head’ ไล่ลงไปถึง ‘toe’
- พฤหัส-ศุกร์ : ฝึกแต่งประโยคง่ายๆ แบบ ‘I eat rice’
- เสาร์ : รวบรวมศัพท์ในบ้านแปะสติ๊กเกอร์ข้างฝา
- อาทิตย์ : หัดร้องเพลงสากลที่คุ้นหู
อุปสรรคเพียบเลยเว้ย
สัปดาห์แรกนี่ท้อสุดๆ โอ้ยลืมตลอด! คำว่า ‘shoulder’ พิมพ์ทีไรสะกด ‘soulder’ ทุกที เวลาออกเสียงก็เหมือนคนคัดไข้ อ้าวตอนฝึกพูดกับแอพมันฟังเราเป็น ‘I eat lice’ (เสร็จเรา!)
แก้ปัญหาด้วยสมุดขี้หมาเล่มเล็กๆ เอาไว้จดศัพท์ที่มักลืม พกติดตัวไว้เวลาขึ้นรถเมล์เปิดมาดู แล้วก็เปลี่ยนวิธีฝึกออกเสียงโดยอัดเสียงตัวเองฟังแล้วแก้ไข แรกๆ ขำตัวเองแตกฮา
ทำไดม้ายยแล้ว!?
ผ่านไปเดือนนึงเริ่มเห็นผล เวลาดูเน็ตฟลิกซ์เปิดซับไทยแค่ครึ่งเดียว อีกครึ่งพยายามฟังเสียงฝรั่ง เวลาคนขายของที่ตลาดนัดถามราคาเป็นอังกฤษพอเก็ทบ้างแล้ว! แถมล่าสุดสั่งเบอร์เกอร์ได้เองแบบไม่ง้อพนักงานไทยร้านนั้น
เคล็ดลับของเราคืออย่ากดดันตัวเอง ผิดได้ถ้าตั้งใจแก้ ทุกวันนี้เห็นป้ายภาษาอังกฤษที่เคยอ่านไม่ออกนี่รู้สึกโคตรภูมิใจอะ!