โอ๊ยย กูเพิ่งรู้ตัวว่าเรียนภาษาอังกฤษมาเป็นสิบปี พอให้พูดจริงๆ กับฝรั่งนี่ปากแข็งเหมือนหมีขั้วโลกอ่ะ
เริ่มต้นแบบมั่วๆ ตายแน่
เกริ่นก่อนละกัน กูเคยกดดิกชันนารีวันละร้อยคำ เรียนแกรมม่าร์จนสมองฟู พอไปเจอฝรั่งจริงๆ คำแรกที่พุ่งออกมาคือ “เอ่อ…อ่า…” แล้วก็ยืนนิ่งเหมือนหุ่นยนต์แบตหมด เจอแบบนี้หลายรอบจนทนไม่ไหว เลยไปนั่งซุ่มส่องวิธีในเน็ต ก็เจอหัวข้อ “ฝึกพูดอังกฤษให้ไว” แม่มมีคนบอกให้ท่องศัพท์เยอะๆ บ้าง ดูหนังพากย์อังกฤษบ้าง มันก็ดีนะ แต่กูทำมาหมดแล้วไง! ยังพูดไม่ได้อยู่ดี
โดนเพื่อนบ้านฝรั่งยิงคำถามจนหน้ามืด
อยู่ดีๆ เพื่อนบ้านฝรั่งเดินมาถามกูว่า “Hey, saw you planting chili. Do Thai people eat birds eye chili every day?” แม่เจ้า! มันถามยาวเป็นพรืด กูได้ยินครึ่งเดียว รู้ตัวอีกทีปากก็สั่นๆ แล้วตอบไปว่า “Yes… yes… spicy good!” ตอบแล้วยังงงเลยว่าตัวเองพูดอะไรไป คือสมองกูปิดประตูหนีตอนฝรั่งเปิดปากถามอ่ะ ทั้งที่จริงๆ กูรู้ศัพท์ทุกคำที่มันพูดนะ!
- อาการแบบนี้แหละที่มันแย่ – รู้ศัพท์ในหัวแต่ดึงออกมาไม่ทัน
- ปัญหาโคตรจริง – พอคิดแกรมม่าร์ปุ๊บ ปากก็ล็อกปั๊บ
- แบบฝึกหัดส่วนใหญ่ช่วยไม่ได้ – พอเป็นสถานการณ์จริงก็ลนเหมือนไก่โดนไล่จับ
ดันไปเจอเทคนิคโคตรบ้านๆ ในยูทูบ
เช้าต่อมากุง็อกเกิ้ลหาใหม่ จนเจอคลิปนึงบอกว่า “หยุดนึก! หยุดแปล!” คือให้แค่ฟังฝรั่งพูดแล้วตอบไปตามสะดวก ไม่ต้องคิดแกรมม่าร์ ไม่ต้องกลัวผิด แค่ขยับปากตอบอย่างเดียว เท่าที่จำประโยคได้ก็ลองใช้เลย
เริ่มจากของใกล้ตัวก่อนเลย ขี่มอเตอร์ไซค์ไปทำงานเจอฝรั่งหาที่จอดรถ กูก็ตะโกนใส่มันว่า “SPACE THERE!! SPACE!!” มันก็พยักหน้าแล้วจอด พอจอดเสร็จมันเดินมารอบรถกูซะนี่ แอบเสียวว่ามันจะมาด่า แต่ดันมาโม้ยิ้ม “Thanks man, parking here is hell!” กูก็รีบฉกโอกาสตอบกลับทันทีว่า “YES HELL! EVERYDAY HELL!” ตอนนั้นกูไม่กลัวแล้วอ่ะ แค่ปล่อยให้ปากมันขยับเฉยๆ
ผลลัพธ์แบบน่าตกใจ
ผ่านไปอาทิตย์นึง กูฝึกแบบไร้สมองทุกวัน
- แกล้งเดินชนฝรั่งแล้วพูด “Oops! My bad!” แม่ม! เคยได้ยินแต่ในหนัง พอพูดจริงๆ มันลื่นปากโคตร
- เจอฝรั่งถามทางใน MRT ตอบมันแบบไม่คิด “Turn left, see Mango sticky rice? Go straight!” มันยังส่ายหัวขำๆ แล้วเดินตามที่บอกเลย
- วันล่าสุดเจอฝรั่งถามราคากุ้ง กูพยายามอธิบายว่า “Big price! Small price! Water…uh… no water price!” (หมายถึงกุ้งแม่น้ำกับกุ้งบ่อเลี้ยง) แต่ดันงงใหญ่ แต่มันดันร้องอ๋อ! แล้วบอก “Oh! Farmed vs Wild shrimp!” นั่นแหละ กูก็จำศัพท์นื้ได้ทันทีโดยไม่ต้องนั่งท่อง
สรุปแบบตรงไปตรงมา
ของแบบนี้มันต้องกระโจนเข้าใส่ทั้งๆ ที่ขายังสั่น! ถ้ารอให้พร้อมร้อยเปอร์ ฝรั่งตายก่อนกูจะพูดได้แน่ จุดสำคัญคือมันต้องเป็นการฝึกพูด ไร้สติ แบบแทบไม่คิดหน้าคิดหลังเลยอ่ะ ลองดูแล้วจะอึ้งว่าปากเราพูดได้เองแบบอัตโนมัติ!