เมื่อวานนั่งคิดว่าทำไมเราเรียนอังกฤษมาตั้งสิบปีแต่พูดยังติดๆขัดๆ เวลาฝรั่งถามทางก็สั่นละคอแห้ง พอดีไปเจอบล็อกครูอเมริกันคนหนึ่งเค้าเขียนว่า “อยากพูดเป๊ะต้องฝึกเองทุกวัน” เลยเอามือพุงแล้วลงมือทำแบบจัดเต็ม!
ขั้นแรก : ซ้อมพูดกับกระจกเงียบๆก่อน
ตื่นมาก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ยกมือไหว้กระจกแล้วเริ่ม “Hello, my name is…” วันที่หนึ่งแม่งน่าอายโคตร! พูดสักพักเริ่มสังเกตตัวเองว่าเวลาพูดคำว่า “think” ปากเราทำรูปผิดเนี่ยนะ ต้องยิ้มกว้างกว่านี้ปากถึงจะกลมๆถูกต้อง
ขั้นที่สอง : ขโมยสำเนียงครูในยูทูบ
เปิดคลิปครูฝรั่งพูดแล้ว กัดลิ้นตัวเองให้พูดตามทุกคำ ลองเลียนแบบน้ำเสียงตอนเค้าถามว่า “Really?” เหมือนต้องยกคิ้วหน่อย ครั้งแรกพูดตามไม่ทันเลยกด pause เต็มจอ ฝึกไปสักอาทิตย์เริ่มจับจังหวะหายใจเค้าได้แล้ว
- เทคนิคปัง : เปิดซับไตเติ้ลไทย+อังกฤษคู่กัน เวลาไม่รู้ว่าคำนี้ออกเสียงยังไง
- ของแจก : หัดร้องเพลงฝรั่งพร้อมเต้นไปด้วย จะได้ไม่เกร็ง
ขั้นแสบ : อัดเสียงตัวเองฟัง
พอเปิดไมค์ในมือถือ ตอนได้ยินเสียงตัวเองอังกฤษครั้งแรกอึ้งไปสามวิ นี่เสียงเราเองเหรอ?! ทำไมเหมือนลิงไอ้โง่เลยวะ ฟังแล้วอยากลบทิ้งแต่บังคับตัวเองให้ฟังจนจบ พอมาฟังซ้ำอาทิตย์ต่อมาเริ่มเห็นว่าจุดไหนพูดเร็วเกิน ตรงไหนควรหยุดให้นานขึ้น
แถมเทคนิคเด็ด : เอาหูฟังข้างเดียวออก เวลาพูดกับคนออนไลน์ ให้ได้ยินเสียงตัวเองชัดๆ จะได้ปรับได้ทันทีว่าสีหน้าต้องตรงกับน้ำเสียงไหม
ผลลัพธ์หลังสามเดือน
เจอฝรั่งที่สวนหลวงครั้งแรก แค่อาทิตย์เดียวเห็นผล! เดินถามทางเค้าแบบไม่ต้องนึกคำนาน ถึงจะสะดุดบ้างแต่เค้ามองตากลับมาแบบเข้าใจ พอทักทายล่อง่ายขึ้น ตอนนี้แอบมีความคิดจะฟันธงไปเที่ยวนอกเองแบบไม่ต้องไกด์แล้ว!
สรุปให้ดังๆ : ถ้าไม่เริ่มวันนี้เมื่อไหร่จะพูดได้? เราไม่มีตังค์เรียนคอร์สแพงๆก็ฝึกเองได้ อย่าไปกลัวคนนินทาว่า “พูดอังกฤษทำไมน่อ” ทุกวันนี้หาเงินจากภาษาง่ายกว่าภาษาไทยตั้งเยอะ!