คือชั้นเริ่มจากภาษาอังกฤษแทบเป็นศูนย์เลยนะ เพื่อนฝรั่งทักมาก็กดปิดแชททุกที งานเข้าขั้นวิกฤตเพราะต้องใช้ภาษาอังกฤษนิดหน่อยแต่ทำไม่ได้
ขั้นตอนที่ 1: เรียนพูดก่อนอ่านเขียน
เปิดยูทูปหา “ภาษาอังกฤษวันละคำ” คลิปสั้นๆ 5 นาที ฟังแล้วพูดตามออกเสียงดังๆ จนลิ้นจำตำแหน่งได้ แรกๆ พูดคำว่า “water” ยังผิดเหมือนลอกปู!
- ฝึกวันละ 10 คำที่ไม่ซับซ้อน เช่น eat, go, hello
- อัดเสียงตัวเองไว้เทียบกับครูในคลิป
- แปะโพสอิทคำศัพท์ไว้ตามห้องน้ำ-ตู้เย็น
ขั้นตอนที่ 2: เอาคำศัพท์มาเรียงประโยคง่ายๆ
พอคล่องคำศัพท์พื้นฐาน 100 คำ ก็เริ่มจับมาสร้างประโยคแบบเด็กอนุบาล เริ่มจากโครงสร้าง “ฉัน + กริยา + วัตถุ” อย่าง:
“ฉันกินข้าว” -> “I eat rice”
“แก้วอยู่บนโต๊ะ” -> “Glass on table” (แกรมม่าง่อยๆ แต่ฝรั่งเขาเข้าใจ!)
ขั้นตอนที่ 3: หาแอพคุยกับบอตช่วยลับคม
โหลดแอพฝึกภาษามาแชตกับ AI เคยลองคุยว่า “Bot, I hungry want food” มันดันตอบกลับมาว่า “Pizza or burger?” แปลว่ามันเข้าใจ! ชั้นดีใจจนเผลอตบโต๊ะดังโปกในร้านกาแฟ
ขั้นตอนที่ 4: เอาความกล้าไปลองของจริง
พอครบ 3 เดือนก็จัดเต็มไปร้านอาหารท่องเที่ยว พยักหน้าใส่พนักงานแล้วพูดทั้งสั่นว่า “Two pineapple fried rice, no chili please” ตอนได้ยินฝรั่งร้องกลับมา “Okay, coming!” นี่น้ำตาแทบไหล รู้สึกเหมือนพิชิตยอดเอเวอเรสต์
สรุปทิ้งท้าย: หายอดแค่นี้ชั้นฟัง Netflix ปกติยังไม่ค่อยเข้าใจ แต่เวลาลูกค้าตะโกนถามว่า “Where toilet?!” นี่ชี้ทางได้คล่องปรื๋อเหมือนไกด์อาชีพเลยนะ! ไม่ใช่เรื่องยากอย่างที่คิด แค่ต้องข้ามความกลัวแล้วเริ่มจากศูนย์จริงๆ