ฝึก ภาษา อังกฤษ สำหรับ เด็ก ที่บ้านง่ายๆ พ่อแม่ก็สอนลูกได้สบายๆ

เอาล่ะครับ วันนี้ขอมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ ที่ผมลองผิดลองถูกมากับเจ้าตัวเล็กที่บ้านเลย เรื่องมันก็คือการพยายามจะให้ลูกได้ภาษาอังกฤษตั้งแต่เนิ่นๆ นี่แหละครับ ใครๆ ก็ว่าดี ผมก็เอากะเค้ามั่ง

ตอนแรกเลยนะไฟแรงมาก คิดว่าต้องจัดเต็ม! ไปกวาดซื้อหนังสือภาพสองภาษามาเป็นตั้ง พวกบัตรคำศัพท์สีสวยๆ นี่ไม่ต้องพูดถึง เต็มบ้าน แล้วก็พวกแอปพลิเคชันสอนภาษาในแท็บเล็ตอีก โหลดมาเพียบ คิดในใจว่าลูกเราต้องเก่งแน่ๆ

แต่ความเป็นจริงมันไม่ง่ายอย่างนั้นสิครับ

ช่วงแรกๆ ก็เหมือนจะดีนะ ลูกก็ตื่นเต้นกับของใหม่ แต่พอผ่านไปสักพัก หนังสือก็โดนเอาไปพับจรวดบ้าง บัตรคำศัพท์ก็กลายเป็นของเล่นกระจัดกระจาย ส่วนแอปฯ เหรอ เปิดทิ้งไว้แล้วเจ้าตัวดีก็หนีไปเล่นอย่างอื่นเฉยเลย บางทีเราพยายามจะชี้ชวนให้พูดตามนะ “Apple Apple” ลูกก็มองหน้าทำตาปริบๆ แล้วก็พูดคำอื่นออกมาซะงั้น ผมนี่ท้อไปหลายรอบเลยครับ

แล้วผมทำยังไงต่อ?

หลังจากที่เฟลๆ ไปพักใหญ่ ผมก็มานั่งคิดดูใหม่ เออ… หรือว่าวิธีของเรามันไม่ใช่สำหรับเด็กวะ? เด็กเค้าไม่ได้อยากมานั่งท่องศัพท์เหมือนที่เราเรียนตอนโตๆ นี่นา

ผมเลยลองเปลี่ยนแผนใหม่หมดเลยครับ เลิกบังคับ เลิกคาดหวังว่าต้องเป๊ะๆ

• เริ่มจากสิ่งที่ลูกชอบจริงๆ: ลูกผมชอบดูการ์ตูนมาก ผมก็เลยลองหาการ์ตูนภาษาอังกฤษง่ายๆ เพลงเด็กภาษาอังกฤษสนุกๆ มาเปิดให้เค้าดู ให้เค้าฟังไปเรื่อยๆ แบบไม่ได้บังคับว่าต้องตั้งใจดูนะ ทำเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันไปเลย
• เล่น เล่น แล้วก็เล่น: อันนี้สำคัญมาก ผมพยายามสอดแทรกคำศัพท์ภาษาอังกฤษง่ายๆ เข้าไปตอนเล่นกับเค้า เช่น เวลาเล่นรถ ก็พูด “car” “blue car” “go go!” หรือเวลาอาบน้ำก็ “water” “duck” อะไรแบบนี้ ไม่ต้องเป็นประโยคยาวๆ เอาแค่คำๆ ให้เค้าคุ้นหู
• ทำตัวเป็นตัวอย่าง (แม้จะไม่เก่ง): ผมเองก็ไม่ใช่เจ้าของภาษา สำเนียงก็ไทยๆ นี่แหละ แต่ก็พยายามพูดอังกฤษกับเค้าบ้างเล็กๆ น้อยๆ ผิดบ้างถูกบ้างก็ช่างมัน อย่างน้อยให้เค้ารู้สึกว่าภาษาอังกฤษมันไม่ใช่เรื่องน่ากลัว
• สร้างบรรยากาศสนุกๆ: บางทีก็เปิดเพลงเต้นกันมั่วๆ ไปเลย ร้องเพลงภาษาอังกฤษที่เนื้อร้องง่ายๆ วนไปวนมา เด็กเค้าชอบอะไรซ้ำๆ อยู่แล้ว

ผลลัพธ์ที่ได้มันค่อยๆ มาเองครับ ไม่ได้แบบปุ๊บปั๊บเก่งเลยนะ แต่สังเกตได้ว่าลูกเริ่มฮัมเพลงภาษาอังกฤษได้เอง เริ่มชี้แล้วพูดคำศัพท์ง่ายๆ ที่เคยได้ยินออกมาได้บ้าง เวลาเจอตัวอักษรภาษาอังกฤษก็เริ่มสนใจมากขึ้น ที่สำคัญคือเค้าดูไม่ต่อต้านภาษาอังกฤษเหมือนเมื่อก่อน

ผมว่านะ การสอนภาษาอังกฤษเด็กเล็กเนี่ย มันไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวหรอกครับ แต่จากที่ผมลองมาด้วยตัวเอง การทำให้มันเป็นเรื่องสนุก ไม่ใช่การยัดเยียดความรู้ เนี่ยแหละ เวิร์คสุดแล้วสำหรับบ้านผม ไม่ต้องไปเสียเงินกับคอร์สแพงๆ หรือของเล่นหรูหราอะไรมากมายเลย บางทีแค่พ่อแม่ใส่ใจแล้วก็ใช้เวลากับลูกอย่างมีคุณภาพ เล่นกับเค้า คุยกับเค้า ทำให้ภาษาอังกฤษมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันแบบเนียนๆ แค่นี้ก็เห็นผลแล้วล่ะครับ

สุดท้ายแล้ว เป้าหมายของผมมันก็เปลี่ยนไปนะ จากที่เคยอยากให้ลูกเก่งภาษาอังกฤษมากๆ กลายเป็นแค่ขอให้เค้าคุ้นเคยกับมัน ไม่กลัวที่จะเรียนรู้ภาษาใหม่ๆ ในอนาคตก็พอแล้วล่ะครับ อย่างน้อยก็เป็นพื้นฐานให้เค้าต่อยอดได้เองเมื่อถึงเวลา