แน่นอนเลย! นี่คือบันทึกการฝึกภาษาอังกฤษของฉัน ฉบับบ้านๆ เข้าใจง่าย สไตล์คนขี้โม้!
เริ่มเลอ! ฝึก เรียน ภาษา อังกฤษ ฉบับคนขี้เกียจ แต่(อยาก)เก่ง
เอาจริง ๆ นะ ภาษาอังกฤษนี่เป็นอะไรที่แบบ… “ยากแต่ก็อยากได้” ฟีลแบบของอร่อยแต่กินแล้วอ้วนอ่ะ เข้าใจป่ะ? คือตอนแรกก็ขี้เกียจไง ใคร ๆ ก็เป็น! แต่พอเห็นคนอื่นพูดไฟแลบ ๆ แล้วมันคันปากยิบ ๆ อยากพูดได้บ้าง เลยต้องฮึด!
สเต็ปแรก: ปรับมายด์เซ็ต!
- เลิกคิดว่ามันยาก: คือคิดไปก่อนเลยว่า “กูทำได้!” มั่นหน้าเข้าไว้!
- หาแรงบันดาลใจ: ดูหนัง ฟังเพลง อ่านข่าว ที่เป็นภาษาอังกฤษ แล้วรู้สึกว่า “เออ กูอยากทำได้แบบนี้!”
- ตั้งเป้าหมายเล็ก ๆ: อย่าเพิ่งหวังพูดคล่องปร๋อใน 3 วัน 7 วัน เอาแค่ว่า “วันนี้จะจำศัพท์ 5 คำ!” ไรงี้
สเต็ปสอง: ลงมือทำ! แบบบ้าน ๆ
- ดูหนัง/ซีรีส์ (ซับไทยก่อนก็ได้): เริ่มจากเรื่องที่ชอบ ๆ ดูไป อ่านซับไป จับคำศัพท์ที่น่าสนใจ จดไว้ แล้วลองพูดตาม
- ฟังเพลง (เปิดเนื้อตาม): อันนี้ง่าย! ฟังเพลงที่ชอบ เปิดเนื้อตาม ร้องตามไปด้วย ได้ทั้งสำเนียง ได้ทั้งศัพท์
- แอปเรียนภาษา: เดี๋ยวนี้แอปมันเยอะมากกกก เลือกที่เหมาะกับตัวเอง ลองเล่นดูวันละนิดละหน่อย ได้ความรู้แบบไม่น่าเบื่อ
- หาเพื่อนคุย (สำคัญมาก!): หาเพื่อนที่อยากฝึกภาษาเหมือนกัน คุยกันมั่ว ๆ ถูกบ้างผิดบ้าง ไม่เป็นไร! เน้นเอาสนุก!
สเต็ปสาม: ลงลึก! นิดนึง (ถ้าไหว)
- อ่านข่าว/บทความ (เรื่องที่สนใจ): เลือกข่าวหรือบทความที่เราสนใจ จะได้ไม่ง่วง อ่านไป เปิดดิกชันนารีไป
- เขียนไดอารี่ (ภาษาอังกฤษ): เขียนอะไรก็ได้! เรื่องที่เจอในแต่ละวัน เขียนง่าย ๆ ไม่ต้องสวยหรู
- เรียนคอร์สออนไลน์ (ถ้ามีงบ): คอร์สออนไลน์ดี ๆ ช่วยให้เราได้เรียนรู้หลักไวยากรณ์แบบเป็นระบบ
เคล็ดลับ: ทำให้มันสนุก!
คือถ้าทำแล้วเครียด มันก็ไม่รอด! หาอะไรที่ชอบ ๆ ทำ แล้วสอดแทรกภาษาอังกฤษเข้าไป เน้นเอาสนุก! อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป
สรุป:
การฝึกภาษาอังกฤษมันต้องใช้เวลาและความสม่ำเสมอ อย่าท้อ! ทำไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็เก่งเอง! สู้ ๆ!
