โอ้ยยย เข้าใจหัวอกเลย ไอ้เรื่องอยากเก่งอังกฤษแต่ไม่มีพื้นเนี่ย ตอนผมเริ่มนี่คือศูนย์สนิทเลยนะ ไม่กระดิกสักนิดเดียวจริงๆ
จุดเริ่มต้นของผมมันเป็นแบบนี้
คือตอนนั้นนะ อยากจะดูหนังฝรั่งแบบไม่ง้อซับไทย อยากฟังเพลงสากลแล้วเข้าใจความหมายมันทันที อยากจะคุยกับฝรั่งรู้เรื่องบ้างอะไรบ้าง แต่มันได้แค่อยากไง เพราะพื้นฐานเรามันไม่มีเลยจริงๆ จะเริ่มจากตรงไหนก่อนดีวะ? งงไปหมด
ขั้นแรกสุดเลยนะ ผมทำใจกล้าๆ เดินไปร้านหนังสือ หาหนังสือสอนภาษาอังกฤษสำหรับเด็กประถมเลยเอ้า! เอาแบบมีรูปเยอะๆ สีสวยๆ อ่านแล้วไม่ง่วง คือเราต้องยอมรับสภาพตัวเองก่อนว่าเราเริ่มจากศูนย์จริงๆ อย่าไปอาย
จากนั้นก็เริ่มท่องศัพท์ง่ายๆ A-Z นี่ไม่ต้องพูดถึง ต้องได้อยู่แล้ว แต่ศัพท์แบบ Cat, Dog, Run, Eat อะไรพวกเนี้ย ผมจดใส่สมุดเล่มเล็กๆ พกติดตัวไปไหนมาไหนด้วย ว่างเมื่อไหร่ก็หยิบขึ้นมาดู วันละ 5 คำ 10 คำก็ยังดี ขอให้มันผ่านตาบ้าง
พอเริ่มมีศัพท์ในหัวนิดหน่อย ผมก็เริ่มหาอะไรฟัง
- เพลงเด็กภาษาอังกฤษนี่แหละตัวดีเลย ทำนองมันจะง่ายๆ คำศัพท์ไม่ซับซ้อน ฟังวนไปครับ เปิดมันทั้งวันนั่นแหละ
- การ์ตูนเด็กภาษาอังกฤษ อันนี้ก็ช่วยได้เยอะ ภาพมันจะสื่อความหมาย ทำให้เราเดาคำศัพท์ได้ง่ายขึ้น
แล้วก็เริ่มหัดพูดตาม ใช่ครับ พูดคนเดียวนี่แหละ! ใครจะว่าบ้าก็ช่างมัน ผมก็พูดตามที่เขาพูดในการ์ตูน ในเพลงนั่นแหละ ออกเสียงถูกบ้างผิดบ้างก็ช่างมัน ขอให้ได้เปล่งเสียงออกมา
ช่วงที่เริ่มจริงจังขึ้นมาหน่อย
พอเริ่มรู้สึกว่าเออ…เริ่มฟังรู้เรื่องบ้างแล้วนะ เริ่มมีคำศัพท์ในหัวเยอะขึ้นมาหน่อย ผมก็เริ่มขยับไปอีกสเต็ป
หาหนังหรือซีรีส์ง่ายๆ มาดู ตอนแรกก็เปิดซับไทยก่อน แล้วก็ลองเปลี่ยนเป็นซับอังกฤษ พอดูหลายๆ รอบเข้า ก็ลองปิดซับดูเลย ฟังไม่ออกก็เปิดใหม่ ไม่ต้องซีเรียส
เริ่มแกรมม่านิดๆ หน่อยๆ อันนี้ผมไม่ได้เน้นมากนะ เอาแค่พื้นฐานจริงๆ พวก Tense ง่ายๆ การเรียงประโยคเบื้องต้น ผมดูจากคลิปในยูทูปเอา แบบที่เขาสอนฟรีๆ เข้าใจง่ายๆ ไม่ต้องลงลึกมาก เอาแค่พอให้รู้ว่าประโยคนี้มันหมายถึงอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต
ที่สำคัญสุดๆ คือการลงมือใช้จริง ผมเริ่มจากพิมพ์คุยกับคนต่างชาติในแอปหาเพื่อนคุย แรกๆ ก็ใช้ Google Translate ช่วยบ้าง หลังๆ ก็พยายามพิมพ์เอง ผิดถูกยังไงเขาก็พยายามเข้าใจเรานะ แล้วมันทำให้เรากล้าขึ้นเยอะเลย
อย่ากลัวที่จะทำผิดพลาดเด็ดขาด อันนี้ผมย้ำกับตัวเองเสมอ ผิดก็คือเรียนรู้ใหม่ ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิด พอเราไม่กลัว เราก็จะกล้าลอง กล้าพูดมากขึ้น
จนถึงตอนนี้
ถามว่าเก่งระดับเทพเลยไหม? ก็ยังนะ ฮ่าๆๆ แต่ผมสามารถดูหนังรู้เรื่องขึ้นเยอะ ฟังเพลงเข้าใจมากขึ้น กล้าที่จะเข้าไปคุยกับชาวต่างชาติแบบงูๆ ปลาๆ ได้แล้ว อย่างน้อยก็สั่งข้าวกินเองได้ ถามทางได้ ไม่อดตายเวลาไปเที่ยวต่างประเทศแล้วล่ะ
มันไม่มีทางลัดจริงๆ ครับสำหรับเรื่องนี้ มันต้องใช้เวลาและความสม่ำเสมอล้วนๆ ที่สำคัญคืออย่าท้อ หาอะไรที่เราชอบทำแล้วเอามันมาเชื่อมโยงกับการเรียนภาษาอังกฤษ มันจะทำให้เราสนุกแล้วก็อยากทำมันทุกวัน ของผมก็เริ่มจากเรื่องง่ายๆ บ้านๆ แบบนี้แหละครับ ลองดูนะ ผมว่าถ้าตั้งใจจริง ใครๆ ก็ทำได้!
