สวัสดีครับทุกคน วันนี้จะมาเล่าให้ฟังว่าเพิ่งไปลองเรียนภาษาออนไลน์มาได้ยังไง เผื่อใครสนใจจะลองเอาไปทำตามนะ
เจอปัญหาแบบจังๆ
คือไปเที่ยวต่างประเทศทีไรเป็นต้องง้อเจ๊กะเพราทุกที นึกแล้วก็หน้าแตก ตอนนั่งแท็กซี่นี่นรกแตก! พูดไทยเขาก็ไม่รู้เรื่อง พูดอังกฤษก็ติดขัด ชีวิตมันลำบากแบบนี้ไม่ไหวแล้วว่ะ
ไปเจอเว็บเรียนภาษาหน้าโหลดๆ
วันหนึ่งนอนดูละครดึกๆ บังเอิญเห็นโฆษณาแอพสอนภาษาในยูทูบ นั่งจิ้มดูเว็บต่างๆ เปรียบเทียบอยู่สามวันเลยนะเนี่ย หาตั้งแต่เว็บฟรีจนถึงจ่ายเงิน ต้องเอาที่มีคลิปคนสอนจริงๆ ยกมือยกไม้ ไม่ใช่แค่เอาตัวหนังสือมาปาดๆ แบบเดิมๆ
ตั้งตารางเรียนกะตัวเอง
จัดตารางมัดตัวหน่อย! เลิกงานหกโมงครึ่ง ปูเสร็จกินข้าวเสร็จสองทุ่ม พอสามทุ่ม เปิดคอมเรียนวันละชั่วโมงเป๊ะๆ ไม่ใช่ทำๆ หยุดๆ
- จันทร์-พุธ-ศุกร์ : เรียนท่องคำศัพท์+แกรมม่าพื้นฐาน
- อังคาร-พฤหัส : ฝึกสนทนากับคลิปครูฝรั่ง
- เสาร์ : ทวนทั้งสัปดาห์+ทำแบบทดสอบ
- อาทิตย์ : หยุดหายใจ
เครื่องมือตีกันพรึ่บ
มันไม่ได้ง่ายนะ! ช่วงแรกๆ พอครูพูดเร็วหน่อยปั๊บ ตามไม่ทันเลยสติแตก วิธีแก้ของผมคือ:
- เปิดซับไตเติ้ลค้างไว้ตลอด เหมือนดูซีรีย์เกาหลี
- นั่งกดหยุด-เล่นซ้ำไม่รู้กี่รอบ จนกว่าคำนั้นจะติดหู
- โน๊ตบุ๊คเล่มเก่ากากๆข้างเตียงนี่จดระเบิดไปหมด หายแล้วสองเล่มแล้วว้อย!
ทนความอายไม่ไหวก็ต้องทน
สัปดาห์ที่สามเจอเรื่องสะดุง! มีเพื่อนร่วมคลาสคนเวียดนามขอ“แชทสด” ทีแรกกลัวจะพูดไม่รู้เรื่อง พอเปิดไมค์ปุ๊บ ตาย! สำเนียงตัวเองเหมือนควายเดินลากไถ ครูฝรั่งหัวเราะก๊ากแล้วบอกว่า“พูดผิดยังดีกว่าไม่พูดเลยจ้า”
ตอนนี้พัฒนาขึ้นมานิดนึง
สามเดือนผ่านไป ไม่แม่นร้อยเปอร์เซ็นต์แต่ไม่มึนแล้ว นึกศัพท์ได้ไวขึ้น แกรมม่าก็เริ่มเข้าที่ เวลาดูหนังฝรั่งงงน้อยลง ประมาณ30% ล่าสุดสั่งกาแฟที่ร้านนอกได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องชี้หน้ารูปแล้ว!
ถ้าทนความน่าเบื่อได้ รับรองเห็นผลครับ ทีแรกๆ มันท้อแต่อย่าเพิ่งถอดใจ อย่างผมตอนนี้เลยตั้งเป้าว่าปีหน้าต้องดูหนังฝรั่ง“ไม่ต้องเปิดซับ”ให้ได้!