ตัดสินใจสอนพิเศษอังกฤษตัวต่อตัว
เมื่อวานนั่งคิดอยู่นาน หลังเลิกงานก็ไม่มีไรทำ แถมช่วงนี้ค่าไฟค่าแก๊สขึ้นเพียบ เลยปิ๊งไอเดีย เปิดรับสอนภาษาอังกฤษตัวต่อตัวซะเลย เคยทำงานที่โรงแรมติดต่อต่างชาติทุกวัน น่าจะถ่ายทอดให้คนอื่นได้
เริ่มต้นหาลูกค้า
ลงในแอปหาเพื่อนบ้านใกล้เคียง พิมพ์สั้นๆว่า “รับสอนอังกฤษตัวต่อตัว ราคาเป็นกันเอง” แค่ชั่วโมงเดียวดันสตริงมาเพียบ ทั้งพ่อแม่อยากให้ลูกเรียน เด็กมหาลัยเตรียมสอบ แม้แต่ลุงวัย 50 อัพที่อยากพูดกับหลานนอกประเทศ
- รอบแรกเจอเคสปวดหัว : นัดสอนเด็กม.3 คนแรก แม่เค้ายกตำรา 20 เล่มมาประกาศว่า “ต้องทำให้สอบติดเตรียมอุดมนะ” ทั้งที่เราบอกไว้ก่อนว่าเน้นสอนสนทนา ไม่ใช่ติวสอบ แถมยังอยากลดราคาจาก 200 เหลือ 50 บาท/ชม. จัดการปฏิเสธไปเลย
- เจอคนที่ใช่เข้าให้ : น้องสาวนักศึกษาปี 1 ขอให้ช่วยฝึกพูดเพราะต้องไปฝึกงานร้านขายของนักท่องเที่ยว เธอเล่าว่ากลัวจนพูดไม่ออกเวลาเห็นฝรั่ง จองทันที 2 ชม./สัปดาห์
เตรียมสอนก่อนนัด
นอนไม่ค่อยหลับคืนก่อนสอน ทั้งตื่นเต้นทั้งกลัวสอนไม่รู้เรื่อง ตื่นมากรีบเปิดดูคลิปเทคนิคการสอนในยูทูปหลายรอบ แล้วก็ยัดหนังสือเก่าๆที่เราเรียนสมัยอยู่ป.ตรีมากองไว้เต็มเตียง คิดว่าน่าจะมีประโยชน์
- เซ็ทโต๊ะเรียนมุมบ้าน : เอาต้นกระบองเพชรมาไว้ตรงกลาง กับเตรียมกระดานไวท์บอร์ดแบบพกพา
- ทำเอกสารเอง : พิมพ์ศัพท์พื้นฐานในร้านขายของ + ตัวอย่างบทสนทนาจริง เช่น “This silk scarf costs 450 baht, want some discount?”
นาทีสอนจริง
เปิดประตูเจอหน้าน้องยืนเหงื่อแตก ยิ้มแห้งๆ เราก็เครียดตามไปด้วย ช่วง 15 นาทีแรกนั่งจับเข่าอึ้งกันเป็นตาย อยู่ดีๆก็เห็นแมลงวันบินวน เลยถามขึ้นว่า “Do you know what flies want from us?” น้องส่ายหน้า เราก็ตอบไปว่า “To taste our sweat and eat our tears, mate!” ทันใดนั้นน้องก็ฮาขึ้นมา สภาพตึงๆเลยหายเป็นปลิดทิ้ง
สอนไปเรื่อยๆพยายามเลียนเสียงฝรั่งให้สุดความสามารถ ทั้งลากเสียงสูงต่ำตลกๆบ้าง เช่นเวลาเรียนคำว่า “delicious” ต้องทำปากจู๋แล้วพูดยาวๆ “deeeliiiiicious~” น้องยิ้มแล้วพยายามเลียนแบบตาม แต่เสียงสั่นๆเพราะยังเขิน ใช้ไวท์บอร์ดวาดรูปผ้าพันคอผ้าไหมแทนการบรรยาย สอนถึงวิธีตอบลูกค้าเวลาเค้าแซวว่า “That’s too expensive!” ต้องไม่รีบลดราคาทันที
นาทีสุดท้ายลองให้ซ้อมบทบาทสมมติ เราทำท่าเสื้อผ้าใหญ่ๆใส่หมวกฟาง (ทำเสียงฝรั่งโครมคราม) น้องตอบกลับอย่างมั่นใจ “We have cheaper cotton scarves, wanna see?” น้ำเสียงชัดเชียวแหละ ทั้งคู่ดีใจจนเผลอตบมือกันดังปัง!
หลังสอนจบ
น้องส่งคำขอมาใหม่ทันทีว่า “พี่ครับ ขอเรียนสัปดาห์ละ 3 วันได้มั้ย” เลยรู้ว่าการสอนครั้งนี้เวิร์คมาก พรุ่งนี้เตรียมตั้งวงกับเพื่อนสอนพิเศษด้วยกัน เตรียมจัดคลาสออนไลน์กลุ่มเล็กๆ บอกตามตรง ถ้าเรียนวันละ 3 คน เดือนนึงก็จ่ายค่าน้ำประปาครบ แต่มันไม่ใช่แค่เรื่องเงินหรอกนะ ที่สุขสุดคือการเห็นเพื่อนมนุษย์พูดภาษาที่สองได้คล่องขึ้น มันแบบ…ใจเต้นแรงมาก