สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงของตัวเองล้วนๆ เลยครับ กับเรื่องการงัดตัวเองให้ลุกขึ้นมาเรียนภาษาอังกฤษแบบจริงจังสักที หลังจากที่ผลัดวันประกันพรุ่งมา gefühlt เป็นชาติ ฮ่าๆ คือมันมีจุดที่แบบ ไม่ไหวแล้วโว้ย ต้องเริ่มแล้ว!
จุดเริ่มต้นมาจากความอึดอัดล้วนๆ
คือเรื่องของเรื่องเนี่ย มันเริ่มมาจากอะไรที่โคตรจะธรรมดาเลยครับ ผมเป็นคนชอบดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกมตามประสาวัยรุ่น (ตอนปลาย) ทั่วไปนี่แหละ แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า หลายๆ อย่างที่ผมชอบเนี่ย มันเป็นภาษาอังกฤษไงครับ แรกๆ ก็อาศัยซับไทย อ่านคำแปลเพลงเอา แต่หลังๆ มันเริ่มรู้สึกว่า เอ๊ะ… ทำไมกูต้องรอคนอื่นแปลวะ? ทำไมกูอยากรู้เรื่องนี้เดี๋ยวนี้เลยไม่ได้? โดยเฉพาะเวลาเล่นเกมออนไลน์กับเพื่อนต่างชาติ หรืออยากจะเสพคอนเทนต์ใหม่ๆ ที่ยังไม่มีใครแปล มันโคตรอึดอัดเลยครับ เหมือนเราพลาดอะไรดีๆ ไปเยอะ เพียงเพราะกำแพงภาษาเนี่ยแหละ
แล้วก็มีวันหนึ่ง… ผมจำได้แม่นเลย วันนั้นอยากดูซีรีส์เรื่องนึงมาก เพิ่งออกมาใหม่ๆ สดๆ ร้อนๆ แต่ซับไทยยังไม่มี ผมก็แบบ เอาวะ! ดูแบบซับอังกฤษก็ได้ ปรากฏว่า… โอ้โห ดูไปเกาหัวไปครับ รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง มันหงุดหงิดตัวเองสุดๆ เลยครับ อารมณ์แบบ “ทำไมกูโง่อย่างงี้วะเนี่ย!” วันนั้นแหละครับที่ตัดสินใจแน่วแน่เลยว่า ไม่ได้การละ ต้องเริ่มเรียนภาษาอังกฤษแบบจริงๆ จังๆ สักทีโว้ย!
ลงมือทำจริง เจ็บจริง (แต่ก็สนุกจริง)
พอตัดสินใจได้แล้ว คำถามต่อมาคือ “จะเริ่มยังไงดีวะ?” ผมไม่ได้มีเงินไปลงคอร์สแพงๆ นะครับ งบประมาณจำกัดสุดๆ ก็เลยเริ่มจากอะไรง่ายๆ ใกล้ตัวก่อนเลย
- ย้อนกลับไปหาเบสิก: อันนี้สำคัญมาก ผมไปรื้อหนังสือเรียนภาษาอังกฤษสมัยมัธยมมาปัดฝุ่นเลยครับ พวกแกรมมาร์พื้นฐาน คำศัพท์ง่ายๆ ที่เคยเรียนแล้วลืมไปหมดแล้ว ก็พยายามทบทวนมันใหม่ จริงๆ ก็แอบน่าเบื่อนะ แต่ก็กัดฟันทำไป
- เปลี่ยนทุกอย่างรอบตัวให้เป็นภาษาอังกฤษ: อันนี้สนุกขึ้นมาหน่อย ผมเริ่มจากเปลี่ยนภาษาในมือถือเป็นภาษาอังกฤษ เวลาดูหนังฟังเพลง ก็พยายามเลือกแบบมีซับอังกฤษ หรือถ้าเก่งขึ้นมาหน่อยก็ลองปิดซับดูเลย แรกๆ ก็มึนตึ้บครับ แต่อาศัยความเคยชินไปเรื่อยๆ
- หาแอปเรียนภาษามาลอง: สมัยนี้แอปดีๆ ฟรีๆ เยอะแยะครับ ผมก็โหลดมาลองเล่นดูหลายตัวเลย อันไหนดัง อันไหนคนรีวิวเยอะ ก็ลองหมด บางอันก็เวิร์ค บางอันก็ไม่ค่อยถูกจริตกับผมเท่าไหร่ ก็ลองไปเรื่อยๆ จนเจออันที่ชอบ
- ดูยูทูบเบอร์สอนภาษาอังกฤษ: มีช่องที่สอนภาษาอังกฤษแบบสนุกๆ เยอะมากครับ ผมจะเลือกช่องที่สอนแบบไม่เครียด ใช้ภาษาในชีวิตประจำวันจริงๆ มันช่วยให้เราคุ้นเคยกับสำเนียง แล้วก็ได้คำศัพท์ใหม่ๆ เพียบเลย
- พยายามใช้มันจริงๆ: อันนี้พีคสุด คือผมเริ่มจากคอมเมนต์ในยูทูบเป็นภาษาอังกฤษแบบงูๆ ปลาๆ ผิดบ้างถูกบ้างก็ช่างมัน ขอแค่ได้ลองใช้ แล้วก็เริ่มลองคุยกับเพื่อนต่างชาติในเกม แรกๆ ก็พิมพ์ผิดพิมพ์ถูก โดนแซวบ้าง แต่ก็สนุกดีครับ มันเหมือนได้ฝึกไปในตัว
สิ่งที่ผมค้นพบคือ… การเรียนภาษาอังกฤษมันไม่มีทางลัดว่ะครับ มันต้องใช้เวลาและความสม่ำเสมอจริงๆ แต่ถ้าเราหาวิธีที่มัน “สนุก” สำหรับเราเจอ มันจะไม่ใช่เรื่องน่าเบื่ออีกต่อไปเลย
ผลลัพธ์ที่ได้ เกินคาดไปมาก
ตอนนี้ถามว่าผมเก่งภาษาอังกฤษระดับเทพเลยไหม? ก็ตอบเลยว่า ยัง! 555 ยังอีกไกลครับ แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือ ผมไม่กลัวภาษาอังกฤษอีกแล้ว ผมกล้าที่จะดูหนังซับอังกฤษแบบไม่ต้องเกร็ง ฟังเพลงฝรั่งแล้วพอจะเข้าใจความหมายโดยรวมได้ อ่านบทความภาษาอังกฤษง่ายๆ ได้รู้เรื่องมากขึ้น แล้วที่สำคัญคือ ผมสามารถหาข้อมูล หรือเสพคอนเทนต์ที่ผมอยากรู้ได้ด้วยตัวเอง โดยไม่ต้องรอใครมาแปลให้ฟังอีกต่อไปแล้ว
มันเหมือนเป็นการปลดล็อกสกิลใหม่ให้ตัวเองเลยครับ จากที่เคยรู้สึกอึดอัด ตอนนี้มันกลายเป็นความสนุกและความท้าทายใหม่ๆ ที่เข้ามาในชีวิต ผมยังคงเรียนรู้ต่อไปเรื่อยๆ ครับ เพราะภาษามันไม่มีวันเรียนจบจริงๆ
ก็หวังว่าประสบการณ์ของผมจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่กำลังคิดจะเริ่มเรียนภาษาอังกฤษ หรือกำลังท้ออยู่บ้างนะครับ อยากบอกว่า ลุยเลยครับ! ไม่ต้องกลัวผิด ไม่ต้องกลัวอาย เริ่มจากสิ่งเล็กๆ ที่เราชอบก่อนก็ได้ แล้วค่อยๆ พัฒนาไปเรื่อยๆ ผมเชื่อว่าทุกคนทำได้แน่นอนครับ สู้ๆ ครับ!
