ประสบการณ์ตรงของผมกับการลงเรียนคอร์สภาษาอังกฤษ
สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ เลยเกี่ยวกับการลงเรียนคอร์สภาษาอังกฤษของผมเอง คือเรื่องของเรื่องเนี่ย มันเริ่มจากที่ผมรู้สึกว่าภาษาอังกฤษของตัวเองนี่มันง่อยเปลี้ยเสียขามาก เวลาจะดูหนังฟังเพลง หรืออ่านบทความอะไรต่างๆ เนี่ย มันตะกุกตะกักไปหมด เลยคิดว่า เอ้อ! ต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ
ตอนแรกเลยนะครับ ผมก็เริ่มจากการเสิร์ชหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตนี่แหละ พิมพ์ไปเลย “คอร์สเรียนภาษาอังกฤษ” โอ้โห! ข้อมูลขึ้นมาเพียบจนตาลายไปหมด มีทั้งแบบเรียนออนไลน์ เรียนตัวต่อตัว เรียนเป็นกลุ่มเล็ก กลุ่มใหญ่ สถาบันนั้น สถาบันนี้ โฆษณากันน่าสนใจทั้งนั้นเลยครับ แบบว่าการันตีพูดได้ใน 3 เดือน 7 วัน อะไรทำนองนั้น ผมก็แบบว่า เออ…อันไหนมันจะดีจริงวะเนี่ย
หลังจากนั่งงม นั่งเปรียบเทียบอยู่หลายวัน หลายคืน ผมก็ตัดสินใจลองเลือกสถาบันแห่งหนึ่งที่ดูรีวิวค่อนข้างดี แล้วก็เดินทางสะดวกหน่อย เพราะไม่อยากเสียเวลาเดินทางมากนัก ก็ทำการติดต่อไป สอบถามรายละเอียด แล้วก็ลงทะเบียนเรียนไปเลยครับ ตอนนั้นก็รู้สึกตื่นเต้นนะ คิดว่าอีกไม่นานเราต้องเก่งภาษาอังกฤษขึ้นแน่ๆ
พอเริ่มเรียนวันแรก บรรยากาศก็โอเคนะครับ มีเพื่อนร่วมคลาสหลากหลายวัย ครูผู้สอนก็ดูมีความรู้ดี แต่พอเรียนไปสักพัก ผมเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ค่อยเหมือนที่คิดไว้เท่าไหร่ คือการเรียนมันก็เป็นไปตามตำรา ตามสเต็ปที่เขาวางไว้ ซึ่งมันก็ดีแหละครับ แต่ผมรู้สึกว่ามันขาดอะไรไปบางอย่าง
- การบ้านก็มีให้ทำสม่ำเสมอ ผมก็พยายามทำส่งทุกครั้งนะ
- ในห้องเรียนก็มีกิจกรรมให้ทำบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็ยังเป็นการฟังครูสอนซะเยอะ
- ปัญหาหลักของผมเลยคือ ไม่ค่อยได้ฝึกพูดจริงๆ จังๆ ในสถานการณ์ที่หลากหลาย คือมันเหมือนเรายังอยู่ในเซฟโซนตลอดเวลา
ผมเรียนไปได้ประมาณครึ่งคอร์ส ก็เริ่มรู้สึกว่าทักษะภาษาอังกฤษตัวเองมันก็กระเตื้องขึ้นมานิดหน่อยจริงๆ แหละครับ คือพอจะฟังออกมากขึ้น กล้าที่จะพูดผิดๆ ถูกๆ บ้าง แต่ลึกๆ แล้วมันยังไม่ใช่เป้าหมายที่ผมตั้งไว้ตอนแรก ผมคาดหวังว่ามันจะแบบ ก้าวกระโดดกว่านี้อะไรประมาณนั้น
ทีนี้ผมก็เลยเริ่มปรับเปลี่ยนวิธีการของตัวเองนอกห้องเรียนดูบ้างครับ คือพยายามหาโอกาสใช้ภาษาอังกฤษให้มากขึ้น เช่น
- ดูหนังฝรั่งแบบเปิดซับอังกฤษ แล้วก็พยายามฟัง พยายามพูดตาม
- ฟังเพลงสากล แล้วก็ดูเนื้อเพลงตามไปด้วย
- ลองหาเพื่อนต่างชาติคุยออนไลน์บ้างนิดหน่อย ถึงจะเขินๆ ก็ตาม
ปรากฏว่าพอทำแบบนี้ควบคู่ไปกับการเรียนในคอร์ส ผมรู้สึกว่าตัวเองพัฒนาขึ้นเยอะเลยครับ มันเหมือนกับว่าคอร์สเรียนเป็นเหมือนฐานให้เรา แต่เราต้องไปต่อยอดเอาเองข้างนอกด้วย ไม่งั้นมันก็เหมือนเรียนแล้วก็ลืมๆ ไป
สุดท้ายพอจบคอร์ส ผมก็ไม่ได้ต่อคอร์สอื่นทันทีนะครับ แต่หันมาเน้นการฝึกฝนด้วยตัวเองเป็นหลักแทน โดยเอาพื้นฐานความรู้ที่ได้จากคอร์สเรียนนั่นแหละมาใช้ ผมว่าคอร์สเรียนมันก็มีประโยชน์นะครับ มันช่วยปูพื้นฐานให้เรา ช่วยให้เรามีแนวทาง แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือความสม่ำเสมอและความพยายามของเราเองนี่แหละครับ ถ้าเราไม่ฝึกฝน ไม่เอาไปใช้จริง เรียนกี่คอร์สมันก็อาจจะไม่เห็นผลเท่าที่ควร
นี่ก็เป็นประสบการณ์ส่วนตัวของผมนะครับ ใครที่มีประสบการณ์คล้ายๆ กัน หรือมีคำแนะนำดีๆ ก็มาแชร์กันได้นะครับ วันนี้ไปก่อนล่ะครับ สวัสดีครับ!
