เรื่องเล่าเรียนพิเศษตัวต่อตัวภาษาอังกฤษ: จากคนไม่เก่ง สู่ความมั่นใจ
เอาจริง ๆ นะ เมื่อก่อนคือภาษาอังกฤษเป็นอะไรที่แบบ…เห็นแล้วส่ายหน้าเลยอ่ะ! ตอนเรียนก็งู ๆ ปลา ๆ ไปวัน ๆ สอบทีก็ลุ้นจนตัวโก่งว่าจะรอดไหม คือพื้นฐานมันไม่แน่นไง แล้วพอโตขึ้นมาก็รู้สึกว่า เออ…ไม่ได้แล้วนะ ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ชีวิตจะลำบากแน่ ๆ
ก็เลยเริ่มหาข้อมูลว่าจะเรียนภาษาอังกฤษยังไงดี ที่มันจะเข้ากับเราที่สุด เพราะเคยลองเรียนแบบคอร์สเรียนรวม ๆ แล้วรู้สึกว่ามันไม่ค่อยตอบโจทย์เท่าไหร่ คือเราตามคนอื่นไม่ทันบ้าง หรือบางทีก็ไม่กล้าถามในสิ่งที่ตัวเองสงสัยไง
ทีนี้ก็ไปเจอว่า เออ…มีเรียนภาษาอังกฤษแบบตัวต่อตัวด้วยนี่หว่า! ก็เลยลองหาข้อมูลดู ปรากฏว่ามีหลายที่เลยที่เปิดสอน แต่ละที่ก็มีจุดเด่นแตกต่างกันไป ก็เลยลองเข้าไปคุยกับหลาย ๆ ที่ เพื่อดูว่าที่ไหนมันจะเหมาะกับเรามากที่สุด
สุดท้ายก็ตัดสินใจเลือกที่ที่หนึ่ง เพราะรู้สึกว่าเค้าเข้าใจปัญหาของเราจริง ๆ แล้วก็เสนอแนวทางการเรียนที่มันค่อนข้างยืดหยุ่น คือสามารถปรับเปลี่ยนเนื้อหาได้ตามความต้องการของเรา แล้วก็เน้นการพูดคุยโต้ตอบเยอะ ๆ ซึ่งอันนี้คือตอบโจทย์เรามาก ๆ เพราะเราอยากฝึกพูดให้คล่อง ๆ นั่นเอง
พอเริ่มเรียนจริง ๆ ก็รู้สึกว่า เออ…มันดีกว่าที่คิดเยอะเลย! คือครูเค้าใจเย็นมาก ๆ ไม่ว่าเราจะถามอะไรโง่ ๆ เค้าก็ไม่เคยว่าเลย แถมยังอธิบายให้เราเข้าใจได้ง่าย ๆ อีกด้วย แล้วก็คอยให้กำลังใจเราตลอดเวลา ทำให้เรากล้าที่จะพูด กล้าที่จะถามมากขึ้น
ช่วงแรก ๆ ก็ยังเก้ ๆ กัง ๆ อยู่บ้าง แต่พอเรียนไปเรื่อย ๆ ก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองพัฒนาขึ้นเยอะมาก! คือจากที่ไม่กล้าพูดอะไรเลย ก็เริ่มที่จะพูดเป็นประโยคได้ เริ่มที่จะฟังคนอื่นรู้เรื่องมากขึ้น แล้วก็เริ่มที่จะอ่านบทความภาษาอังกฤษง่าย ๆ ได้ด้วย
ที่สำคัญคือครูเค้าไม่ได้สอนแค่แกรมม่าหรือคำศัพท์อย่างเดียวนะ เค้ายังสอนพวกสำนวน (idioms) หรือคำสแลง (slang) ที่เค้าใช้กันจริง ๆ ในชีวิตประจำวันด้วย ซึ่งอันนี้คือเป็นประโยชน์มาก ๆ เพราะทำให้เราเข้าใจเวลาฝรั่งเค้าคุยกันมากขึ้น แล้วก็ทำให้เราพูดภาษาอังกฤษได้เป็นธรรมชาติมากขึ้นด้วย
แล้วก็ครูเค้าจะคอยหาบทความ หรือวิดีโอที่มันน่าสนใจมาให้เราอ่านหรือดู แล้วก็ให้เราเอามาคุยกันในห้องเรียน ซึ่งอันนี้ก็ช่วยให้เราได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ ๆ แล้วก็ได้ฝึกฟังสำเนียงของคนจริง ๆ ด้วย
จำได้เลยว่าครั้งแรกที่คุยกับฝรั่งแบบจริงจัง คือตอนไปเที่ยวต่างประเทศ แล้วเราสามารถคุยกับเค้าได้แบบรู้เรื่อง! คือไม่ต้องมานั่งคิดอยู่นานว่าจะพูดอะไรดี ไม่ต้องมานั่งแปลในหัว คือมันเป็นอะไรที่แบบ…ภูมิใจในตัวเองมาก ๆ
ตอนนี้ก็ยังเรียนอยู่เรื่อย ๆ นะ คือไม่ได้หยุด เพราะรู้สึกว่ายิ่งเรียนก็ยิ่งสนุก แล้วก็ยิ่งได้อะไรใหม่ ๆ เยอะแยะเลย แล้วก็ตั้งเป้าไว้ว่าจะต้องพูดภาษาอังกฤษให้คล่อง ๆ กว่านี้ให้ได้!
- เริ่มจากศูนย์: ตัดสินใจแน่วแน่ว่าจะต้องเก่งภาษาอังกฤษให้ได้
- หาข้อมูล: เสิร์ชหาคอร์สเรียนตัวต่อตัวที่เหมาะกับตัวเอง
- ทดลองเรียน: ลองคุยกับหลาย ๆ ที่ เพื่อเปรียบเทียบข้อดีข้อเสีย
- เลือกที่ใช่: เลือกที่ที่รู้สึกว่าเข้าใจเรามากที่สุด แล้วก็เสนอแนวทางการเรียนที่ตอบโจทย์
- เรียนอย่างสม่ำเสมอ: ตั้งใจเรียน ทำตามคำแนะนำของครู
- ฝึกฝน: หาโอกาสฝึกพูดคุยกับคนต่างชาติ
- พัฒนาตัวเอง: เรียนรู้อย่างต่อเนื่อง ไม่หยุดที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ
อยากจะบอกว่า การเรียนภาษาอังกฤษแบบตัวต่อตัว มันไม่ได้แค่ทำให้เราเก่งภาษาอังกฤษขึ้นนะ แต่มันยังทำให้เรามีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้นด้วย เพราะเรากล้าที่จะพูด กล้าที่จะแสดงออกมากขึ้น แล้วก็กล้าที่จะเผชิญหน้ากับความท้าทายใหม่ ๆ ที่เข้ามาในชีวิต
สำหรับใครที่กำลังลังเลอยู่ว่าจะเรียนภาษาอังกฤษดีไหม หรือจะเรียนแบบไหนดี อยากจะบอกว่า อย่าลังเลเลย! ลองเริ่มจากอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนก็ได้ แล้วค่อย ๆ พัฒนาตัวเองไปเรื่อย ๆ แล้ววันหนึ่งคุณจะพบว่าตัวเองเก่งภาษาอังกฤษขึ้นมาได้อย่างไม่น่าเชื่อ!
